Haftanın Olgusu

Haftanın Olgusu-128 (4 Mart 2024)

Haftanın Olgusu

Editör

Dr. Nursel Yurttutan
Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Radyoloji Anabilim Dalı
Kahramanmaraş

4 Mart 2024

ÖyküBulgularAyırıcı TanıTanıTartışmaKaynaklar

71 yaş, E
Konuşma bozukluğu

Uzm. Dr. Hasan Basri GÖKSU
Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi
Radyoloji Anabilim Dalı

  1. A) Aksiyel kontrastsız T1A seride yağ ve kasa göre hiperintens ve aksiyel T2A ve sagittal T2A görüntülerde hiperintens ve yer yer sinyal void odaklar içeren karotid bifurkasyoya oturan, ICA ve ECA’yı laterale deplase eden yer kaplayıcı lezyon izleniyor (ok).

  2. B) Aksiyel ve sagittal BTA görüntülerde homojen, belirgin kontrastlanan, hafif lobüle konturlu iyi sınırlı yer kaplayıcı lezyon (ok), 3D Sagittal reformat BTA görüntüde yine lezyona ait renk kodlanması izleniyor(ok).
  1. Glomus karotikum

  2. Hipervasküler lenfadenopati

  3. Vagal şıvannom

  4. Vagal nörofibrom Karotis bulbus ektazisi

Glomus Karotikum/Kemodektoma/Karotid Cisim Tümörü

Glomus Karotikum

  1. Karotis cisimciğinin paraganglion hücrelerinden köken alan oldukça vasküler bir paragangliyomadır. ICA ve ECA arasında, karotid bifurkasyoya oturmuş şekilde bulunur.

  2. 4-5. dekatta en sık izlenir ve Kadın cinsiyet baskındır. Baş – boyunda en sık görülen paragangliyoma türüdür (%60-70). Vakaların yaklaşık %10’u bilateraldir.

  3. Yaklaşık %7-10’u aileseldir ve bu gibi durumlarda sıklıkla çok odaklıdır (%35-50). Ailesel olduklarında genellikle otozomal dominant kalıtım gösterirler. MEN I ve MEN II ile NF-1, NF-2, VHL ile birlikte görülebilir. Çevresel risk faktörlerinden ise yüksek rakımda yaşama ile ilişkili olduğu belirtilmiştir.

  4. Klinik tablo sıklıkla yavaş büyüyen yuvarlak boyun kitlesi şeklindekarşımıza çıkar. Genellikle SCM kası anteriorunda, hyoid kemik seviyesinde,  madibula ramusuna yakın bir yerde bulunur.
Görüntüleme Bulguları:
  1. Tüm radyolojik görüntülemelerde tipik olarak ICA ve ECA’yı ayıran, karotid bifurkasyoya yerleşen hipervasküler kitle olarak görülür.

  2. BT’de kontastsız tetkiklerde kas ile izodens izlendir. BTA görüntülerde ise yoğun kontrastlanan tipik yerleşimli, bazen ICA’yı saran kitle olarak izlenir.

  3. MR görüntülemede yine yukarıda belirtilen tipik lokalizasyonda, iyi sınırlı, T1A’da kasa benzer sinyalde, T2A’da hiperintens, sıklıkla özellikle büyük boyutlu olanlarda sinyal voide bağlı tuz biber görünümü olan, post-kontrast serilerde yoğun kontrastlanan kitle şeklinde izlenir.

  4. USG/RDUS: B mod USG’de tipik yerleşimli, hipo, izo veye hiperekojen, iyi sınırlı, RDUS ile yoğun vasküler kodlama gösteren kitle şeklinde görülür.
  • Davidovic L, Djukic V, Vasic D, Sindjelic R, Duvnjak S. Diagnosis and Treatment of Carotid Body Paraganglioma: 21 Years of Experience at a Clinical Center of Serbia. World J Surg Onc. 2005;3(1):10.

  • Byron J. Bailey, Jonas T. Johnson, Shawn D. Newlands. Head & Neck Surgery–Otolaryngology. (2006) ISBN: 9780781755610.

  • Lee K, Oh Y, Noh H et al. Extraadrenal Paragangliomas of the Body: Imaging Features. AJR Am J Roentgenol. 2006;187(2):492-504. 

  • Arya S, Rao V, Juvekar S, Dcruz A. Carotid Body Tumors: Objective Criteria to Predict the Shamblin Group on MR Imaging. AJNR Am J Neuroradiol. 2008;29(7):1349-54.

  • Amar L, Pacak K, Steichen O et al. International Consensus on Initial Screening and Follow-Up of Asymptomatic SDHx Mutation Carriers. Nat Rev Endocrinol. 2021;17(7):435-44. 

Cahit Güçlü

TNRD